Prolog

 „Prawdziwa miłość oznacza, że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jakimi bolesnymi wyborami stajesz.”
Nicholas Sparks

Stanęłam, wstrzymując oddech i rozglądając się nerwowo dookoła. Właśnie spełniał się mój największy koszmar. Musiałam zacisnąć zęby, żeby się nie rozpłakać. Nie mogłam się teraz poddać. Nie po tym wszystkim, co przeszłam. Musiałam walczyć do końca, choćby miał on oznaczać moją śmierć. Jednak, jaką piękną śmierć za ludzi, których kochałam.

Dał mi dwie możliwości. Musiałam dokonać wyboru, najtrudniejszego wyboru w moim życiu, które niedługo się skończy niezależnie od tego, jaką decyzję podejmę.

Tylko, że ja już podjęłam decyzję. Patrząc raz w niebieskie oczy, pełne złości, raz w brązowe, pełne niepokoju. Wybrałam, choć wiedziałam, że ten wybór nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Jednak musiałam zrobić wszystko, by uratować dwójkę chłopaków, którzy byli dla mnie najważniejsi. I mimo tego całego zła, które przytrafiło mi się w ciągu ostatnich miesięcy, nie umiałam zmusić swojego serca, by żałowało poznania ludzi, którzy zmienili mój świat.

Podniosłam głowę, patrząc w oczy mojego oprawcy. Z szybko bijącym sercem i ogromnym strachem, który został zagłuszony przez moją głupią miłość, zrobiłam pierwszy krok. Nie było już odwrotu. Nie mogłam zmienić decyzji i nie miałam pewności, że mój plan się powiedzie, ale mimo to ruszyłam w stronę mojego dręczyciela, który wpatrywał się we mnie czarnymi oczami, z szerokim uśmiechem na ustach. Zupełnie jakby czytał w moich chaotycznych myślach.

Od autorki:

Oto prolog. Mam nadzieję, że was zaciekawił i zostaniecie ze mną i z moim fan fiction na dłużej. Napiszcie, proszę, w komentarzach, co sądzicie o prologu, czy wam się podoba, czy też nie, jakiem macie odczucia związane z nim. Zależy mi na poznaniu waszej opinii.

Do zobaczenia wkrótce. xx

Minette